Έξω επικονδυλίτιδα αγκώνα ή tennis elbow

Έξω επικονδυλίτιδα αγκώνα ή tennis elbow

Η επικονδυλίτιδα του αγκώνα ή αλλιώς είναι γνωστή και ως tennis elbow, λόγω του ότι εμφανίζεται πιο συχνά σε τενίστες αθλητές, αποτελεί φλεγμονή της κοινής έκφυσης των τενόντων μυών του καρπού και των δακτύλων.

Οφείλεται κυρίως σε επαναλαμβανόμενη καταπόνηση ή σε απότομες κινήσεις του χεριού, που οδηγούν σε διάταση ή μερική ρήξη των τενόντων ινών στον έξω επικόνδυλο του βραχιονίου. Επίσης, εμφανίζεται σε άτομα μέσης ηλικίας, σε όσους ασχολούνται με χειρωνακτικές εργασίες, π.χ σιδέρωμα, καθάρισμα τζαμιών, υπολογιστής κ.α και σε αθλητές, κυρίως τενίστες με λάθος τεχνική και κακή φυσική κατάσταση.
Κλινική εικόνα

Εμφανίζεται αρχικά ήπιος πόνος στην έξω επιφάνεια του αγκώνα και τοπική ευαισθησία, που σταδιακά επιδεινώνεται με διάφορες δραστηριότητες (π.χ άνοιγμα-κλείσιμο μπουκαλιού).

Υπάρχει δυσκαμψία της άρθρωσης του αγκώνα, η οποία είναι εντονότερη κατά τις πρωινές ώρες και παρουσιάζεται σταδιακά αδυναμία των εκτεινόντων μυών του καρπού, που δυσκολεύει το άτομο στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων π.χ να σηκώσει ένα ποτήρι νερό ή να τραβήξει μια βαλίτσα.

Θεραπεία

Η θεραπεία της επικονδυλίτιδας στην οξεία φάση είναι συντηρητική. Επί το πλείστον χορηγούνται αναλγητικά ή στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή γίνεται έγχυση κορτιζόνης στην πάσχουσα περιοχή ή εφαρμόζεται πάγος. Το άτομο χρειάζεται ξεκούραση και διακοπή των κινήσεων που προκαλούν πόνο. Σε αυτήν την περίπτωση τοποθετείται κοντά στην έκφυση των εκτεινόντων μυών ένας ιμάντας αποσυμπίεσης ο οποίος συγκρατεί τις απότομες κινήσεις των τενόντων στο σημείο όπου εκφύονται,  με αποτέλεσμα να μην εκδηλώνεται πόνος στην περιοχή κατά την διάρκεια των κινήσεων του χεριού. Συνήθως οι συντηρητικές θεραπείες  αρκούν και είναι αρκετά αποτελεσματικές, όταν όμως υπάρχει χρόνιος πόνος και υποτροπιάζουσες φλεγμονές που δεν ανταποκρίνονται στις φυσικοθεραπείες, τότε ενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση.

Φυσικοθεραπεία

Στην οξεία φάση το άτομο χρειάζεται ξεκούραση και πρέπει να απέχει από τις δραστηριότητες εκείνες που προκαλούν την βλάβη. Σε αυτό το στάδιο εφαρμόζεται θεραπεία με ραδιοσυχνότητα υψηλής ισχύος  (Tecar Therapy), υπέρηχος (φωνοφόρεση), T.E.N.S και κρυοθεραπεία. Όλα τα παραπάνω φυσικά μέσα αποσκοπούν στην μείωση του πόνου και της φλεγμονής. Στην συνέχεια γίνεται εγκάρσια μάλαξη και εφαρμόζονται κρουστικά κύματα στην παρακονδύλια περιοχή με στόχο να διαλυθούν οι συμφύσεις (τα άλατα) που έχουν δημιουργηθεί στην πάσχουσα περιοχή. Ύστερα εκτελούνται προγράμματα βελτίωσης ή αύξησης της δύναμης και ελαστικότητας των εκτεινόντων μυών του καρπού και των δακτύλων.

Με την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας η επικονδυλίτιδα υποχωρεί τις περισσότερες φορές μετά από λίγες εβδομάδες. Βέβαια, αυτό διαφέρει από άτομο σε άτομο, καθώς ο κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά στις θεραπείες. Σε περιπτώσεις χρόνιας φλεγμονής και πόνου η αποκατάσταση μπορεί να διαρκέσει έως και μήνες και για αυτό τον λόγο οι φυσικοθεραπείες πρέπει να συνεχίζονται έως ότου φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.