Διάστρεμμα ποδοκνημικής

Διάστρεμμα ποδοκνημικής

Το διάστρεμμα είναι μια κάκωση ενός συνδέσμου ή της θυλακικής δομής. Χαρακτηρίζεται από τραυματική ρήξη ή διάταση των συνδέσμων που σταθεροποιούν την ποδοκνημική άρθρωση. Οι συνδεσμικές κακώσεις προκύπτουν από δραστηριότητες που απαιτούν απότομες αλλαγές κατεύθυνσης του σώματος και όταν ο άκρος πόδας βρίσκεται σε έντονη στροφή προς τα έσω, καθώς η συγκεκριμένη θέση διατείνει υπερβολικά τους συνδέσμους και ανάλογα με την σοβαρότητά τους διακρίνονται  σε 3 βαθμούς αυξανόμενης βαρύτητας. Τα διαστρέμματα είναι πιο συχνά στους αθλητές αλλά μπορούν να συμβούν και όταν περπατάμε ή όταν κατεβαίνουμε σκάλες. Αυξημένο κίνδυνο έχουν επίσης και όσες γυναίκες φορούν ψηλοτάκουνες γόβες, καθώς χάνουν πιο εύκολα την ισορροπία τους με αποτέλεσμα να στραμπουλήξουν το πόδι τους.

Για την περιγραφή της σοβαρότητας και της έκτασης της κάκωσης ένα διάστρεμμα κατατάσσεται ως πρώτου, δεύτερου ή τρίτου βαθμού:

• Πρώτου βαθμού: Ελαφριάς μορφής διάταση των συνδέσμων και του θυλάκου της ποδοκνημικής χωρίς να προκαλεί ορατή βλάβη στον ιστό. Στα σημεία και τα συμπτώματα περιλαμβάνεται πόνος, μικρό οίδημα, ευαισθησία πάνω στον εμπλεκόμενο σύνδεσμο, ενώ το ενεργητικό και παθητικό εύρος τροχιάς δεν είναι περιορισμένο.

• Δεύτερου βαθμού: Υπάρχει μερική ρήξη των συνδέσμων και του θυλάκου της άρθρωσης. Παρατηρείται έντονος πόνος, εγχύμωση, οίδημα, αιμάτωμα, τοπική ευαισθησία και περιορισμός των κινήσεων του ποδιού.

• Τρίτου βαθμού: Πλήρης ρήξη των συνδέσμων της άρθρωσης, ενώ μπορεί να ακουστεί και ο χαρακτηριστικός ήχος την στιγμή της κάκωσης. Παρατηρείται άμεσος πόνος και ανικανότητα, ραγδαίο οίδημα και απώλεια της λειτουργικότητας του ποδιού. Το αιμάτωμα είναι εμφανές και έντονο στο σημείο της ρήξης.

Αντιμετώπιση – Φυσικοθεραπεία

Οι συνδεσμικές κακώσεις τα πρώτα 24-ωρα αντιμετωπίζονται με κρυοθεραπεία στο σημείο του πόνου, ανάρροπη θέση, περίδεση και ανάπαυση, προκειμένου να υποχωρήσουν τα συμπτώματα της φλεγμονής (οίδημα, πόνος, ερυθρότητα κλπ) και να προστατευτεί η άρθρωση από περαιτέρω τραυματισμούς.

Στη συνέχεια γίνεται θεραπεία με ραδιοσυχνότητα υψηλής ισχύος (Tecar Therapy), υπέρηχος (φωνοφόρεση) και εφαρμόζονται στο σημείο του πόνου αναλγητικά ρεύματα.

Μετά την εξάλειψη της φλεγμονής γίνονται ήπιες διατάσεις των συνδέσμων μέχρι τα όρια του πόνου και εφαρμόζεται επίσης εγκάρσια μάλαξη τοπικά για την διάλυση των συμφύσεων που μπορεί να έχουν δημιουργηθεί στο σημείο τραυματισμού.

Δεδομένου ότι σε κάθε κάκωση έστω και μικρού βαθμού επηρεάζονται όλα τα στοιχεία της άρθρωσης (μύες, τένοντες, σύνδεσμοι κλπ.), η φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση πρέπει να στοχεύει στην ενδυνάμωση όλων των μυών του πέλματος και της γάμπας και κυρίως των περονιαίων μυών.

Απαραίτητες είναι και οι ασκήσεις ισορροπίας – ιδιοδεκτικότητας και επανεκπαίδευσης των μυών για την βελτίωση της βάδισης και του ελέγχου του άκρου πόδα.