Οστεοαρθρίτιδα γόνατος

Οστεοαρθρίτιδα γόνατος

Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι μια προοδευτική εκφυλιστική πάθηση που οδηγεί βαθμιαία σε φθορά του αρθρικού χόνδρου και στη συνέχεια και των άλλων στοιχείων της άρθρωσης (μηνίσκοι, σύνδεσμοι κ.ά). Χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο που συνήθως αποτελεί και το πρώτο σύμπτωμα στην περιοχή της επιγονατίδας, στο έσω μεσάρθριο διάστημα ή πίσω στην ιγνυακή κοιλότητα. Ο πόνος εμφανίζεται μετά από κόπωση, περπάτημα μεγάλων αποστάσεων ή μετά από ακινησία. Πολλές φορές τα άτομα αναφέρουν πόνο όταν ανεβαίνουν σκάλες, σε ανηφόρες ή όταν είναι πολύ ώρα όρθιοι. Όταν η εκφύλιση του χόνδρου έχει προχωρήσει ο πόνος εμφανίζεται και κατά την διάρκεια της νύχτας (νυχτερινός πόνος).

Ένα άλλο σύμπτωμα που χαρακτηρίζει την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι η δυσκαμψία, δηλαδή η αδυναμία του γόνατος να ανοίξει και να κλείσει με ευκολία, η οποία είναι πιο έντονη τις πρωινές ώρες και το άτομο δυσκολεύεται να γονατίσει και να κάνει βαθύ κάθισμα ακόμα και να περπατήσει. Συχνά αναγκάζεται να σταματήσει για λίγο να ξεκουραστεί και μετά να συνεχίσει την βάδισή του (διαλείπουσα χωλότητα).

Η τελική κατάληξη της άρθρωσης είναι η παραμόρφωσή της, το γόνατο παίρνει θέση ραιβότητας και κάμψης και υπάρχει ευαισθησία στην ψηλάφηση του γόνατος, ατροφία του τετρακεφάλου μυός και περιορισμός της κίνησης της άρθρωσης.

Αίτια

Αν και η οστεοαρθρίτιδα είναι μια πάθηση που εκδηλώνεται με την πάροδο της ηλικίας και την κληρονομική προδιάθεση, ωστόσο επιβαρύνεται με την καταπόνηση και την παχυσαρκία. Αρνητικά συμβάλλουν επίσης η ανομοιόμορφη φόρτιση των γονάτων, τα ραιβά ή βλαισσά γόνατα, οι συχνοί τραυματισμοί και η φυσιολογική αλλοίωση του χόνδρου λόγω ηλικίας.

Φυσικοθεραπεία

Σε αρχικό στάδιο συνίσταται συντηρητική θεραπεία με χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και περιορισμό των δραστηριοτήτων του ατόμου. Στη συνέχεια γίνεται φυσικοθεραπεία, η οποία αποσκοπεί στην ελάττωση του πόνου και της φλεγμονής, στην αύξηση ή βελτίωση του εύρους κίνησης και μετά ακολουθεί η μυϊκή ενδυνάμωση.

Η μείωση του πόνου επιτυγχάνεται με την χρήση φυσικών μέσων όπως την θεραπεία ραδιοσυχνότητας υψηλής ισχύος (Tecar Therapy), τον υπέρηχο (φωνοφόρεση), την κρυοθεραπεία και τα T.E.N.S.

Αφού υποχωρήσει η φλεγμονή γίνονται γίνονται ασκήσεις ενδυνάμωσης του τετρακεφάλου με βαράκια ή λάστιχα και κατόπιν εφαρμόζονται ασκήσεις ισορροπίας και ιδιοδεκτικότητας για την βελτίωση της βάδισης.

Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται μόνο σε περιπτώσεις που ο πόνος και η δυσκαμψία δεν υποχωρούν συντηρητικά και η παραμόρφωση του γόνατος είναι πολύ μεγάλη.