Παγωμένος ώμος ή Συμφυτική θυλακίτιδα

«Παγωμένος ώμος» ή Συμφυτική Θυλακίτιδα

Ο παγωμένος ώμος ή αλλιώς συμφυτική θυλακίτιδα είναι μια πάθηση η οποία χαρακτηρίζεται από φλεγμονή του αρθρικού θυλάκου και την  δημιουργία συμφύσεων στην άρθρωση, διαταραχές οι οποίες οδηγούν  σε σταδιακό ή ξαφνικό πόνο, ο οποίος συνήθως είναι πιο έντονος κατά την διάρκεια της νύχτας, και σε περιορισμό των ενεργητικών και παθητικών κινήσεων του ώμου προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο ασθενής ταλαιπωρείται για αρκετούς μήνες καθώς λόγω του πόνου και της δυσκαμψίας αδυνατεί να αυτοεξυπηρετηθεί όπως π.χ να βουρτσίσει τα δόντια του, να κουμπώσει το σουτιέν  ή να σηκώσει το τηλέφωνο κλπ. Συνήθως τα συμπτώματα υποχωρούν αυτόματα  σε κάποιο βαθμό μετά από μήνες ή χρόνια αλλά λόγω της ακινησίας η μυϊκή ατροφία μπορεί να είναι εμφανής.

Αίτια

Η ακριβής αιτιολογία για την εμφάνιση του παγωμένου ώμου δεν είναι ακόμα γνωστή. Ωστόσο, μπορεί να συμβεί μετά από κάποιο τραυματισμό στην άρθρωση (π.χ κάταγμα) ή μετά από οποιαδήποτε αιτία που οδηγεί την άρθρωση σε ακινησία. Επίσης, σύμφωνα με έρευνες φαίνεται ότι είναι πιο συχνή σε άτομα ηλικίας 40-60 ετών, σε όσους έχουν σακχαρώδη διαβήτη, παθήσεις του θυροειδούς και καρδιολογικές παθήσεις.

Φυσικοθεραπεία

Η θεραπεία που εφαρμόζεται στην περίπτωση της συμφυτικής θυλακίτιδας έχει σαν κύριο στόχο κατά το αρχικό στάδιο την ανακούφιση του ασθενούς από τον έντονο πόνο και την μείωση της φλεγμονής, η οποία επιτυγχάνεται με τα φυσικά μέσα όπως ραδιοσυχνότητα υψηλής ισχύος (Tecar Therapy) υπέρηχο (φωνοφόρεση), T.E.N.S κρυοθεραπεία κλπ.

Μετά την μείωση του πόνου και της φλεγμονής επόμενος στόχος είναι η αύξηση ή βελτίωση του εύρους κίνησης του ώμου προς όλες τις κατευθύνσεις (κάμψη-έκταση, απαγωγή + στροφές) . Εφαρμόζονται παθητικές, υποβοηθούμενες και ενεργητικές κινήσεις με το σύστημα εκγύμνασης Therapy Master και την τροχαλία. Επίσης , για την αύξηση της κινητικότητας της άρθρωσης εφαρμόζονται ειδικές τεχνικές (manual therapy) στον ώμο, όπως προσθιο/οπίσθιες  και ουραίες ολισθήσεις της κεφαλής και έλξεις του βραχίονα για αποσυμπίεση της άρθρωσης.

Στο τελικό στάδιο γίνονται ασκήσεις ενδυνάμωσης κυρίως των μυών του πετάλου των στροφέων και του δελτοειδούς για την απαγωγή, καθώς ύστερα από  την ακινησία οι μύες γύρω από την άρθρωση έχουν ατροφήσει σε κάποιο βαθμό. Η ενδυνάμωση επιτυγχάνεται κυρίως με λάστιχα διαφορετικής ελαστικότητας και αντίστασης και με βαράκια.

Το εργαστήριό μας διαθέτει έναν ειδικό και πλήρως εξοπλισμένο χώρο γυμναστικής, στον οποίο οι ασθενείς μπορούν να έρχονται ελεύθερα χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση.